Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etmeye başladığı 24 Şubat'ın ilk saatlerinden bu yana, dünya Ukrayna halkının cesaretini ve dayanıklılığını hayranlıkla izliyor.
İlk Rus askeri Ukrayna'ya ayak basarken, binlerce sivil silahlandı ve tartışmasız üstün bir askeri güce karşı vatanlarını savunmak için Ukrayna birliklerine katıldı. Ukrayna şehirlerine, yıkıcı askeri altyapıya ve yerleşim bölgelerine mermi yağmaya başladıktan sonra bile, cesur birlikler ve onları destekleyen siviller, uluslarının özgürlüğü için sonuna kadar savaşmaya devam edeceklerini açıkça belirttiler.
Bu haysiyet ve kahramanlık gösterisi karşısında, dünyanın dört bir yanındaki politikacılar ve diplomatlar, Rusya'nın saldırganlığını kınamak ve herkesi Ukrayna'nın "direniş güçlerinin" arkasına desteklerini koymaya çağırmak için birbirleriyle yarıştılar.
Ukrayna'ya ve halkına desteğini dile getirmek için acele eden politikacılardan biri de İsrail Dışişleri Bakanı Yair Lapid'di.
Kısa bir basın toplantısında konuşan Lapid, "Rusya'nın Ukrayna'ya saldırısını" "uluslararası düzenin ciddi bir ihlali" olarak tanımladı. "İsrail bu saldırıyı kınıyor ve Ukrayna vatandaşlarına insani yardım sunmaya hazır ve hazır" dedi. "İsrail savaşları yaşamış bir ülkedir ve çatışmaları çözmenin yolu savaş değildir."
Bu savaşı uzaktan izleyen pek çok kişi, Lapid'in söylediklerine pek dikkat etmedi ya da onu boş barış ve dayanışma çağrıları yaparak puan kazanmaya çalışan başka bir politikacı olarak reddetti.
Ancak İsrail işgali ve apartheid altında yaşayan Filistinliler için, Ukrayna halkını savunması ve desteklemesi bir tokattı - bu açıkça ikiyüzlülüğün bir göstergesiydi.
Ve Rusya'nın işgalini ikiyüzlü bir şekilde kınayan ve İsrail'in kendi eylemlerini görmezden gelerek Ukrayna direnişini desteklediğini ifade eden sadece İsrail'in dışişleri bakanı değildi.
Binlerce İsrailli de "Ukrayna için" Tel Aviv'de sokaklara döküldü. Ellerinde Ukrayna bayraklarıyla yürüyerek "Özgür Ukrayna" sloganları atarken, şehrin Filistinli sakinleri konuşmasız bir şekilde izlediler. Ne de olsa, birçok İsrailli İsrail'de hiçbir zaman "Özgür Filistin" ya da en azından devletlerinin apartheid rejimi altında yaşayan Filistinliler için eşit haklar talep etmek için sokaklara dökülmedi. Daha da kötüsü, filistinliler ne zaman İsrail'de "Özgür Filistin" demek ve kendi bayraklarını dalgalandırmak için sokaklara çıkmaya çalışsalar, derhal tutuklanma, polis vahşeti veya daha kötüsüyle karşı karşıya olduklarını biliyorlar.
Ukrayna'daki savaşın başından bu yana Filistin halkının yaşadığı şok, sadece İsrailli yetkililerin ve vatandaşların ikiyüzlü eylem ve sözlerinden kaynaklanmıyor.
24 Şubat'tan bu yana, küresel toplumun doğasında var olan ikiyüzlülükle de yüz yüze geldiler.
Ruslar Ukrayna'nın hiçbir zaman gerçek bir ülke olmadığını ve toprakların her zaman Rus olduğunu iddia ederek Ukrayna topraklarına girdikten sonra, tüm Batılı liderler, medya örgütleri ve kurumlar tutkuyla "işgallerin yasadışılığı", "işgal altındaki halkların silahlı direniş hakkı", "egemenlik ve ulusal özerkliğin önemi" - Filistin halkını savunmak için asla ciddi bir şekilde ortaya koymadıkları argümanlar ve kavramlar ve on yıllardır süren özgürlük mücadelelerinden bahsetmeye başladılar.
Geçtiğimiz hafta içinde, biz Filistinliler, küresel toplumun yıllardır bize gaz yaktığı farkına vararak defalarca şok olduk.
Anavatanımızda yaşadıklarımıza rağmen, uluslararası hukukun var olduğunu ve gerçekten de işlev gördüklerini öğrendik. Devletler, bir halk başkasının topraklarını işgal ettiğinde harekete geçme kapasitesine ve iradesine sahiptir. Yaptırımların saldırganlara karşı hızlı ve verimli bir şekilde kullanılabileceğini ve bir ülkeye uluslararası hukuk ihlalleri nedeniyle yaptırım uygulanmasının ille de ırkçı bir eylem olmadığını öğrendik. Sivil kayıpların sadece sayılardan ibaret olmadığını, gerçek hayatta olan, nefes alan insanlar olduğunu öğrendik. Ayrıca politikacılardan, punditlerden, analistlerden ve hatta kendi zalimlerimizden ve işgalcilerimizden işgale karşı silahlı direnişin "terörizm" değil bir hak olduğunu öğrendik.
Nitekim, geçtiğimiz hafta boyunca, gazeteler, web siteleri ve sosyal medya Ukrayna "kahramanlık ve direniş" hikayeleriyle doluydu - askerlerin Rus tanklarının yaklaşımını geciktirmek için köprüleri havaya uçurdukları ve bu süreçte kendilerini feda ettikleri, sivillerin ellerinde ne varsa silahlı araçlara saldırdığı, silah eğitimi alan ve siper kazıyor. Bu hikayelerden herhangi biri Ukrayna yerine Filistin'de gerçekleşseydi elbette kahramanlık eylemi olarak algılanmayacaklardı – "terör" olarak sınıflandırılır ve kınanırlardı.
