Douglas Stuart tarafından Genç Mungo
Booker Ödüllü Shuggie Bain'in (2020) yazarı Douglas Stuart, Glasgow'un bölünmüş manzarasında bir araya gelen Protestan Mungo ve Katolik James arasındaki yürek burkan queer aşk hikayesi olan ikinci romanıyla bir kez daha coşkulu övgüler kazandı. Thatcher sonrası dönemde belediye mülkü. NPR'den Fresh'in kitap eleştirmeni Maureen Corrigan, "Young Mungo, akut psikolojik gözleme dayalı bir roman etrafında sarılmış bir gerilim hikayesi. Farklı olmanın tehlikeleri hakkında yakın zamanda daha rahatsız edici ve güçlü bir kurgu eserinin yayınlanacağını hayal etmek zor" diyor. The Observer'da Alex Preston , "İlk roman, Stuart'ı büyük umut vaat eden bir romancı olarak duyurduysa, bu onun olağanüstü bir yetenek olduğunu doğrular" diye yazıyor .
Şeker Evi, Jennifer Egan
Jennifer Egan'ın 2011 tarihli A Visit from the Goon Squad adlı romanında Bix Bouton ikincil bir karakter olarak yer aldı. Şimdi, bir sonraki "ütopik vizyonunu" arayan internet devi Mandala'nın CEO'su olarak The Candy House'un açılışında bir teknoloji vizyoneri olarak geri döndü. Bouton'un icadı, Bilinçdışına Sahip Çık, romanın dijital çağda mahremiyetin sonunu ve teknolojinin dünyayı nasıl alt üst ettiğini keşfetmesinin katalizörü. Bu arada, Hansel ve Gretel'in "şeker evi"nin altında yatan baştan çıkarma metaforu kitaba nüfuz eder. Prospect , romanın "canlandırıcı, derinden zevkli" bir roman olduğunu söylerken, The New York Times onu "tavşan deliklerinden yapılmış muhteşem bir saray" olarak adlandırıyor. (1 POUND = 0.45 KG)
Ya/Ya Elif Batuman
2017 Pulitzer Ödülü'ne aday gösterilen ilk romanı The Idiot'un devamı niteliğinde olan Batuman'ın yarı otobiyografik ikinci romanı, 1996 yılında Harvard Üniversitesi'nde ikinci sınıf öğrencisi olan Rus edebiyat öğrencisi Selin Karadağ'ın maceralarını sürdürüyor. Kierkegaard'ın klasik felsefi eserini başlangıç noktası olarak kullanmak , Soren, Danimarkalı filozofun ahlak ve hedonizm arasındaki seçim teorisi aracılığıyla, edebiyat müfredatını rehber olarak kullanarak hayatın anlamı üzerine kafa yoruyor. The Washington Post'ta Charles Arrowsmith yazarken , The New Republic'te Sophie Haigney Batuman'ın "parlak, komik gözlemlerini" överken, "Either/Or, selefinin anlamını güçlendirirken felsefi alanını genişleten bir devam filmidir" diye yazıyor.
Sinir Sistemi İnşa Etmek, Margo Jefferson
Margo Jefferson, 2015 tarihli Negroland'ın devamında eleştiri ve anıları harmanlayarak kişisel deneyimlerini ve kaybettiği aile üyelerini, cazın önde gelen isimlerini, hayran olduğu sanatçıları ve yazarları hatırlatıyor. Kıdemli eleştirmen, kültürel deneyimle dolu zengin bir hayatın yanı sıra, ırkın hayatında oynadığı rol hakkında yeni düşüncelerden yararlanıyor ve siyah kadın kimliğinin ana temasını ele alıyor. The Washington Post , "Yaklaşımı, çalışmalarını ve yaşamlarını anlamlı bulduğu sanatçıları sekerken deneyimlerinin parçalarının neredeyse şiirsel bir sunumudur" diyor . "Olağanüstü bir okuma deneyimi - sona ulaştıktan hemen sonra yeniden okumak istediğimi hatırladığım ilk kitap." Veya The Observer'ın dediği gibi: "Mükemmellik için çabalayan siyah Amerikalılara yaptığı övgülerden etkilenmemek mümkün değil."
Aşkta: Amy Bloom'un Aşk ve Kayıp Anıları
The Guardian'da Hephzibah Anderson tarafından "anıların cesur bir uluması" olarak tanımlanan In Love…, romancı ve psikoterapist Bloom'un 2019'da erken başlangıçlı Alzheimer teşhisi konduktan sonra kocasının hayatına son vermesine yardım etme yolculuğunun hikayesidir. Anlatı, Bloom'un karşılaştığı hüsranları ve idari bürokrasiyi ve yardımlı intiharla ilgili etik düşünceleri belgeleyerek ileri geri atlar ve kocası mimar Brian Ameche'nin esprili, şefkatli ve kara mizahla canlı bir resmini çizer. Yine The Guardian'da yazan Salley Vickers, Bloom'un yazdığı gibi, anı, çiftin "yapışkan yakın" ve hassas ilişkisinin güçlü bir kanıtı gibi davranıyor.: "Kitabın muazzam tanık olduğu tüm cesur ruhlu, yılmaz sevgiyle onun hakkında [Brian] yazdı."
Aşk Evliliği, Monica Ali
Trajikomik roman Aşk Evlilik, düğün günü yaklaştıkça etrafındaki insanlar hakkındaki kendi varsayımlarını yıkmaya başlayan genç doktor ve görev sahibi kızı Yasmin'in hikayesini anlatır. Hem onun hem de nişanlısının ailesi, sırların, yalanların ve sadakatsizliklerin ortaya çıkmasıyla karşı karşıyadır ve Yasmin kendine "aşk evliliğinin" gerçekte ne anlama geldiğini sormalıdır. Monica Ali'nin 2003 tarihli romanı Brick Lane, Booker Ödülü için kısa listeye alındı ve o zamandan beri en çok beğenilen kitabı bu oldu. TLS , "zengin, hassas ve görkemli bir şekilde eğlenceli bir roman - beşinci ve muhtemelen en iyisi" diyor ve "o kadar çok soru ve olay örgüsü içinde oynuyor ki, içlerinden birinin serbest kalmasını ve bağımsız olmasını bekliyoruz… yine de her şey tamamen tutarlı ve inandırıcı kalır."ayrıca: "Kasten komik olmaya cüret ediyor" diyor ve "kesinlikle müthiş… gerçekten dokunaklı."
James Cahill tarafından Tiepolo Blue
Don Lamb, 18. Yüzyıl Venedikli ustanın resimleri hakkında bir monografi üzerinde çalışan, 40'lı yaşlarda Cambridge sanat tarihçisi. Yıl 1994, çağdaş sanat dünyası hızla değişiyor ve utanç verici bir hatanın ardından Lamb, Güney Londra'daki bir galeriyi yönetmek için Cambridge'den uzaklaştırılır ve burada kendisini başkentin hedonist gece hayatıyla tanıştıran genç sanatçı Ben ile karşılaşır. onun cinselliği. FT'ye göre Tiepolo Blue, "resmi zarafetle sürükleyici hikaye anlatımını" birleştiriyor . The Guardian'da Michael Donkor , "[Onun] leziz huzursuzluğu ve yaygın tehdidi, bu garantili ilk romana büyük bir tekillik ve bir tür gotik kenar kazandırıyor" diye yazıyor .
Ateş Adası: Bir Amerikan Cennetinde Aşk, Kayıp ve Kurtuluş, Jack Parlett
Jack Parlett, New York'taki ünlü queer parti adasına meditatif bakışında kendi otobiyografik yanlarını ekliyor. Sonuç, büyük beğeni toplayan hedonizm, yeniden icat ve kurtuluş hakkında yer temelli bir anı kitabıdır. The New York Times şöyle diyor : "[Parlett'in] Fire Island'daki queer yaşamının özlü, titizlikle araştırılmış, yüzyıla yayılan vakayinamesi, sade ama lirik bir dokunuşla, yerelin sersemletme ve utandırma, zevk verme ve yok olmayı simgeleme gücünü yakalar. " Yüzyıl ortası edebiyatçıları tarafından doldurulan - WH Auden, James Baldwin, Patricia Highsmith, hepsi ortaya çıkıyor - kitap, Fire Island topluluklarının kültürünü ve hiyerarşilerini araştırıyor. TLS , "Ütopyalar, açıklayıcı şekillerde kusurlu olma eğilimindedir" diyor.ve bu "derinden hissedilen ve keskin bir şekilde yargılanan bir ada tarihinin tonunu belirliyor."
Saf Renk, Sheila Heti
Sheila Heti'nin 2018 tarihli Motherhood romanının devamı niteliğindeki Pure Color, "baştan sona hayatın şekli hakkında bir kitap" olarak faturalandırılıyor ve Mira'nın hikayesinde gerçeği soyut ve gerçeküstü ile birleştiriyor. Kalkınan bir sanat eleştirmeni olarak, Mira'nın göğsünü muazzam gücüyle bir portala açan Annie ile tanışır ve ona aşık olur. Daha sonra babası ölünce Mira uzun bir bölüm boyunca yaprağa dönüşür. Pure Color, "aynı anda hem akıllı hem aptal, hareketli ve esrarengiz" diye yazıyor Lily Meyer NPR'de . Anne Enright, The Guardian'da "Trance olarak yazılmış kıyamet, bir uyurgezerin her şeyin sonu hakkında şarkısı... Pure Color orijinal, zor zamanlarımız için yeni bir şeyler söyleyen bir kitap" diye yazıyor .
Huzur Denizi, Emily St John Mandel
Yıkıcı bir pandeminin distopik hikayesi olan 2014 tarihli ileri görüşlü romanı Station Eleven, Emily St John Mandel için bir hit oldu, Arthur C Clarke ödülünü kazandı ve aynı zamanda bir TV dizisi ortaya çıkardı. Yeni kitabı, zaman yolculuğu hikayesi Sea of Tranquillity, 1912'de, ormanda dolaşırken anlaşılmaz bir paranormal olay yaşayan cansız genç bir İngiliz göçmenin Kanada'da yeni bir hayata başlamasıyla başlar. Anlatı günümüze, ardından iki fütüristik zaman dilimine doğru ilerler ve birbirinden farklı konuları bir araya getirir. The Scotsman romanın "entelektüel ağırlığı" olduğunu ve "Aziz John Mandel zeki, keskin ve sempatik bir yazar" olduğunu söylüyor. Guardian , Huzur Denizi'nin, "kapsam olarak son derece hırslı, ama aynı zamanda samimi ve zarif ve aldatıcı bir akıcılıkla yazılmış."
Memphis, Tara M Stringfellow
Kia Corthron, New York Times'da şair, hikaye anlatıcısı ve eski avukat Stringfellow'un 70 yıl ve üç kuşağı kapsayan ilk romanı için "Siyah kadınlara rapsodik bir ilahi" yazıyor: Hazel, kızları Miriam ve August ve torunu Joan. Memphis, diyor Stringfellow, "şehrime ve burada yaşayan siyah kadınlara bir övgü... gizem, sihir, mizah ve cesaretle dolu." The Irish Times, Stringfellow'u şöyle övüyor : "Kadınları canlı, ürkütücü ve eğlenceli, ırksal şiddetin mirasını sadece aile mikro kozmosunda veya itibari şehir içinde değil, aynı zamanda ulusal olarak da ortaya koyuyor" , The Washington Post şöyle yazıyor : "Zengin izlenimci tarzıyla , Stringfellow, 20. yüzyılın ikinci yarısında Memphis'i dönüştüren değişiklikleri yakalıyor.”
Ocean Vuong'dan Zaman Bir Annedir
Ocean Vuong, annesinin ölümünün ardından yazdığı ikinci şiir koleksiyonunda kişisel kaybı, ailenin anlamını ve şiddet karşısında şefkati ele alıyor. Epizodik şiir Dear Rose, ölen annesine Vietnam'dan ABD'ye bir göçmen olarak yaptığı yolculuğu anlatır. The Guardian , "Vuong, zamanla eski anıları veya konuşmaları yavaşlatarak veya hızlandırarak milisaniyelerle oynadığı için, kendi hayatları olan yeni aydınlatıcı ayrıntıları ortaya çıkarıyor" diyor . Artfuse, Time is a Mother'ı "aşk ve kaybın göz kamaştırıcı bir araştırması, hem nostaljiye hem de özgürlüğe ilham veren" olarak tanımlar ve şairin dilinden "ölümün travmasını tanır, ama aynı zamanda yaşamın ihtişamından da keyif alır" der.
Sequoia Nagamatsu tarafından Karanlıkta Ne Kadar Yükseklere Gidiyoruz?
Nagamatsu'nun ilk romanının çoğu 2020'den önce tamamlandı ve temaları okuyucuları önsezileriyle etkileyecek. Yakın gelecekte, Sibirya'daki bir bilim adamları ekibi, "Arktik Veba" adlı feci bir salgını başlatan bir hastalığa sahip olan ve "Annie" adını verdikleri mumyalanmış tarih öncesi bir kadın cesedini keşfederler. Nagamatsu, ölümü ticarileştiren bir toplumu ve geçmiş kararların uzun vadeli mirasını ortaya çıkarmak için 6.000 yıl ileriye sıçrayarak krizin insani tarafına odaklanıyor. Geniş ve türe meydan okuyan, yavaş yavaş birleşen ayrı hikayeler aracılığıyla anlatılıyor. Guardian , "Bir Polaroid fotoğrafı gibi, How High We Go in the Dark'ın gerçek renklerini göstermesi zaman alıyor. Sonunda ortaya çıktıklarında, etki daha da göz kamaştırıcı oluyor" diye yazıyor Guardian . Bu,, "kendimize getirdiğimiz yıkım için bir üzüntü kitabı. Yine de roman, üzüntümüze rağmen insan bağlantılarında hala umut olduğunu hatırlatıyor."
Yakıcı Sorular, Margaret Atwood
Şimdi, olağanüstü edebi kariyerinin yedinci on yılında, Margaret Atwood, i gazetesinin "heves ve şevkle dolup taşan" üçüncü deneme koleksiyonunu yazdı. Son yirmi yılın olaylarına geniş bir şekilde bakıldığında, konuların yelpazesi geniştir - sansür ve Obama'dan #MeToo ve zombilere kadar. Ve kendi zanaatına ve kurgunun işlevine dair içgörüler var. Benim de söylediğim gibi: "Atwood her zaman büyük sorular fikrini biraz daha sindirilebilir kılar. Kendinizi şu soruyu sorarken buluyorsunuz: Kurgu ne yapabilir? Genel olarak ne yapabiliriz?" Guardian , makalelerin "gülünç, karamsar bir mizah ve kendini beğenmeme içgüdüsü" ile dolu olduğunu söylüyor . "Atwood açık sözlü, dürüst ve iyi bir arkadaş olmaya devam ediyor."
Warsan Shire'ın Kafasındaki Bir Sesle Yükselttiği Kızı Kutsasın
Bu Warsan Shire'ın, Anneme Nasıl Doğum Yapacağımı Öğretme (2011) ve Mavi Bedeni (2015) adlı iki broşürden sonra uzun zamandır beklenen, ilk uzun şiir koleksiyonu. Film, Somalili-İngiliz şairin Beyoncé'nin çığır açan görsel albümleri Lemonade (2016) ve Black is King (2020) üzerinde birlikte çalışarak dünya çapında ün kazanmasından yaklaşık altı yıl sonra geliyor. Bless the Daughter'daki şiirler... Shire'ın kendi deneyimlerinden yola çıkarak siyah kadınların hayatlarını, anneliğini ve göçünü canlı bir şekilde hayata geçiriyor. The Telegraph'ta Dfiza Benson , "Shire'ın çarpıcı derecede güzel görüntüleri, kendi kadınlığının, aşk hayatının, akıl sağlığıyla olan mücadelelerinin, kederin, aile geçmişinin ve Somali diasporasından gelen hikayelerin özgünlüğünden yararlanıyor ve bunları evrensel olarak yansıtıyor" diye yazıyor .
Kenarlarda: Okuma ve Yazmanın Zevkleri Üzerine Elena Ferrante
In the Margins, Napoliten Dörtlüsü'nün en çok satan, takma adlı yazarının nasıl ve neden yazdığını ve hem yazar hem de okuyucu olarak ilhamını, mücadelelerini ve evrimini dile getirdiği dört denemeden oluşan bir koleksiyon . Felsefiden pratiğe kadar uzanan denemeler, okuyucuya esrarengiz yazarın zihni hakkında bir fikir veriyor ve bir yazarın ne olduğuna dair bir keşif içeriyor - diyor ki, somutlaşmış bir varlıktan ziyade, "alfabeyi besleyen saf bir duyarlılık" akışı. . New York Times'ın dediği gibi: "Yazarın zihnine sincap gibi girmek isteyenler için Ferrante bir tünel hazırladı."
Ay Cadısı, Örümcek Kral, Marlon James
Booker Ödüllü romancı, yazarın başlangıçta "Afrika Taht Oyunları" olarak tanımladığı (daha sonra bunun bir şaka olduğu konusunda ısrar etti) 2019'daki Kara Leopar, Kızıl Kurt'tan sonra, Dark Star fantezi üçlemesinin ikinci bölümüyle geri dönüyor. İlk roman olan Moon Witch, Spider King'e kadın merkezli bir karşı-anlatı, 177 yaşındaki anti-kahraman Sogolon'u ve unvandaki Moon Witch'i destansı ve karakteristik olarak şiddetli bir yolculuğa çıkarıyor. "Eski bir Afrikalı Lisbeth Salander gibi," diye yazıyor FT , "yalnızlığını kadınlara zarar veren erkeklere ölümcül, kaba adaleti sağlamaya adadı." The New York Times'ta romanı öven Eowyn Ivey , "Ay Cadısı yolumu aydınlattı ve bana bir kadının bu tehlikeli yolda nasıl yol alabileceğini gösterdi.
Olga, Xochitl Gonzalez tarafından Rüya Görerek Öldü
Kimlik, seçkinler, ırk ve kapitalizm, Xochitl Gonzalez'in ilk romanı olan bu çok katmanlı romanda keşfedilen alanlardır. Observer , bu "etkileyici çıkış" ın "derinden tatmin edici ve nüanslı… aşkın birçok biçimiyle hassas bir keşfi" olduğunu söylüyor. Porto Riko'da yıkıcı bir kasırganın olduğu aylarda New York'ta geçen Olga Dies Dreaming, düğün organizatörü Olga ve onun kongre üyesi kardeşi Prieto'nun hikayesini takip ediyor. The Skinny , aile çekişmeleri, siyasi yozlaşma ve Amerikan rüyası nosyonunun bu "karşı konulmaz derecede sıcak ama tamamen uzlaşmaz" romanda yer aldığını söylüyor .
NoViolet Bulawayo tarafından Glory
NoViolet Bulawayo, 2013 yılındaki ilk filmi We Need New Names ile Booker Ödülü için kısa listeye giren ilk siyah Afrikalı kadın ve ilk Zimbabweli oldu. Dokuz yıl sonra, Glory, Zimbabwe Başkanı Robert Mugabe'yi deviren 2017 darbesini hicveden Jidada'nın hayvan krallığında geçen Orwell'den ilham alan bir masaldır (Bulawayo, Glory'nin hayatına bu tarihin kurgusal olmayan bir açıklaması olarak başladığını açıkladı). Şiddetli ama komedi bir alegori olarak Glory, Wole Soyinka'nın 2021 Nijerya toplumu hicvi , Dünya'daki En Mutlu İnsanların Ülkesinden Chronicles'a eşlik eden bir parça olarak görülebilir . New York Times , "Avrupa emperyalizminin Afrika'daki yan etkilerine bu metaforun uzun ve keskin bakışını hedefleyen Bulawayo, Orwell'i gerçekten aşıyor" diye yazıyor . "Görkem,"Guardian'a göre, "sonunda bir umut parıltısı, alegori, hiciv ve peri masalı tek bir yumrukta yuvarlanmıştır".
Anne Tyler tarafından Fransız Örgü
Anne Tyler'ın 24. romanı, Evening Standard'a göre "değişen bir ailenin olağanüstü zengin bir portresi" . "Tyler'ın hazır parçaları dramatik görünmüyor, ancak ritimleri ustaca." Roman, Garrett ailesinin altmış yıllık hikayesini anlatıyor ve Tyler'ın çoğu eseri gibi, Baltimore'da geçen nesiller arası bir topluluk parçası. Hikaye, büyük ölçüde dile getirilmeyen ve yıllar geçtikçe her aile üyesinin hayatında çözülen çatlakların ortaya çıktığı, göl kenarında bir aile tatili ile başlar. Guardian , "tamamen eğlenceli" diyor ve "bu noktada herhangi bir Tyler kitabı bir hediyedir". French Braid "komik, dokunaklı, cömert… durum ne olursa olsun, her zaman yeni bir ışık olduğunu gösterir.
Hanya Yanagihara'dan Cennete
Yanagihara'nın merakla beklenen üçüncü romanı, en çok satan Booker Ödülü'nün kısa listeye kalan 2015 çıkışlı filmi A Little Life'ın ardından geliyor. Ocak ayında hem büyük beğeni toplayan hem de muhalefet çığlıklarıyla vizyona giren To Paradise, selefi gibi uzun (720 sayfa) ve bazı yerlerinde eleştiri alan sevinçten çok derin ıstırabın üzerinde duruyor. Çok biçimli ve üç yüzyılı kapsayan, 1890'lar New York, Hawaii ve bir distopya, 21. Vogue , "Çözünürlük burada mevcut değil, ancak edebiyatın ortaya çıkarabileceği en dokunaklı duygulardan bazıları kesinlikle" diye yazarken , Boston Globe onu "zengin, duygusal ve düşündürücü bir okuma" olarak adlandırıyor.
İyi Anneler Okulu, Jessamine Chan
Frida Liu, bir öğleden sonra çocuğunu birkaç saat evde yalnız bırakma hatasına düşen yakın bir gelecekte çalışan bekar bir annedir. Yetkililer komşular tarafından çağrılır ve kızı Harriet ondan alınır. Frida'ya ya çocuğunu kalıcı olarak kaybetme ya da mahkûmların gözetleme kameralarıyla donatılmış, ürkütücü derecede gerçekçi robot çocuklara bakmaları gereken anneler için devlet tarafından yürütülen bir yeniden eğitim kampında bir yıl geçirme seçeneği sunulur. Wired , bu romanı "distopya" olarak adlandırmanın pek doğru olmadığını söylüyor . "Belki distopyaya yakın mı? Her zamankinden biraz spekülatif mi? Gerçeğe bu yakınlık, kitabın duygusal içgüdüsel vuruşunu tam bir nakavt çılgınlığına dönüştüren şey." New York Times , İyi Anneler Okulu'nun "ürpertici bir başlangıç" olduğunu söylüyor.
Teşhirci, Charlotte Mendelson
Hanrahan ailesi, sanatçı ve kötü şöhretli patrik Ray, sanatının yeni bir sergisine hazırlanırken bir hafta sonu için toplanır. Ray'in üç yetişkin çocuğu ve sadık karısı Lucia, hepsinin kendi seçimleri var. Mendelson'ın bu beşinci romanı, Kadınlar Ödülü için uzun listeye alındı ve büyük övgü aldı. The Guardian , yazarın "özlü bir ayrıntıya sahip oluşuna" ve "beni sık sık güldüren ve gülmediğim zamanlarda gülümseten bir gözlem hassasiyetine" işaret ediyor. Spectator'a göre , Mendelson "dağınık aileler hakkında canlı, kuru komik hikayeler" konusunda uzmandır. Teşhirci "harika bir yolculuktur. Mendelson, komik bir antropolog gibi insan davranışının küçük ayrıntılarını gözlemler."
Tessa Hadley'den Özgür Aşk
2015 yılında The Guardian tarafından "bu ülkenin en büyük çağdaş romancılarından biri" olarak tanımlanan İngiliz yazar ve akademisyen Hadley, yirmi yıldır sessizce, son derece güçlü nesir eserler üretiyor. Son romanları The Past (2015) ve Late in the Day (2019) gibi, Hadley'nin sekizinci kitabı olan Free Love, görünüşte sıradan görünen bir banliyö ailesi aracılığıyla yakın ilişkileri, cinselliği, hafızayı ve kederi araştırıyor. Ancak Hadley, "banliyölerin sakin yüzeyinin altında bir şeyler çözülmüştü" diye yazıyor. 1960'ların sonundaki kültür çatışmasının ortasında geçen roman, karşı kültürün idealist cinsel özgürlük vizyonunu sorguluyor ."Karmaşık bir kişisel uyanış hikayesi ve savaştan sağ kurtulanların, onların asık suratlı ve kararsız gölgeleri altında yaşamamaya kararlı yeni bir nesil tarafından aniden kalıntılar olarak resmedildiği bir anın enstantane fotoğrafı." NPR , "Özgür Aşk, Kova Çağı'nın doğuşunun taze, hareketli bir çağrışımıdır" yazıyor.
Charmaine Wilkerson'dan Kara Kek
İlk roman olan Black Cake, Karayip kökenli bir Afrikalı-Amerikalı ailenin ve sekiz yıllık ayrılığın ardından alışılmadık miraslarını keşfettikleri annelerinin cenazesinde yeniden bir araya gelen iki kardeşin arka planını anlatıyor. Arsa, her şeyi bilen bir anlatıcı, diyalog ve geri dönüşler tarafından yönlendirilir. New York Times , "aile sırları, büyük yalanlar, büyük aşklar, parlak renkler ve güçlü kokularla" dolu olduğunu söylüyor. Independent , ırk, kimlik ve aile sevgisi temalarının hepsinin bir arada olduğunu söylüyor , "ama eğlence okumakta… Kara Kek, izlenecek yeni bir romancının gelişini müjdeleyen doyurucu bir edebi yemektir."
Auē by Becky Manawatu
Birkaç bakış açısıyla anlatılan Auē , ebeveynlerini kaybeden Māori kardeşlerin hikayesini anlatıyor, her bir kardeş kendi hikayelerini anlatıyor ve daha sonra anneleri Aroha da öbür dünyadan kendi hikayesini anlatıyor. Roman, Yeni Zelanda'da şimdiden iki ödül kazandı ve şimdi daha geniş övgüler alıyor. The Guardian , "Konu , ustaca ortaya çıkıyor" diyor . "Auē, ustalıkla işlendiği için iyi iş çıkardı, ama aynı zamanda tanımlanamaz bir şeye sahip olduğu için: büyüleyici, şaşırtıcı, sürükleyici ve tanıdık, yine de başka bir dünyaya ait."
