Lübnan'daki Shatila mülteci kampındaki dar sokakların labirentinde kendinden emin bir şekilde yürüyen sosyal hizmet uzmanı Sanaa Kaiss, başını sallayarak karşılandığında gülümsedi ve ellerini kaldırdı.
Kaiss, Najdeh taban derneği ile yaklaşık 25 yıldır Beyrut'un güneybatısındaki Filistin kampında çalışıyor, ancak hiçbir zaman şu anki kadar endişe verici bir kriz yaşamadı.
Kaiss, "Sabahları bir şeyler alabiliyor ve öğleden sonra artık yapamıyor çünkü fiyat yükseldi" dedi.
Lübnan dünyanın en kötü ekonomik çöküşlerinden birine daha derinden girerken, Birleşmiş Milletler Filistinli mülteciler ajansı (UNRWA) geçen hafta yaklaşık 200.000 Filistinli mültecinin temel hizmetlere erişimini daha da azaltabilecek büyük bir fon açığı konusunda alarm verdi.
Yalnızca Birleşik Krallık, UNRWA'ya 2020'de 42,5 milyon sterlin (56.5 milyon dolar) olan fonunun yarısından fazlasını geçen yıl 20,8 milyona (27,6 milyon dolar) indirirken, 2018'de bir zamanlar 200 milyon dolar katkıda bulunan Körfez ülkeleri bu yıl yalnızca 20 milyon dolar sağladı.
UNRWA Genel Komiseri Philippe Lazzarini bunu “varoluşsal bir kriz” olarak nitelendirdi ve finansman sıkıntısının COVID-19 aşı programı da dahil olmak üzere eğitim ve temel sağlık hizmetlerine erişimi önemli ölçüde azaltabileceği konusunda uyardı.
Lübnan hükümeti kampların işlerine karışmıyor, ancak temel hizmetlerin sağlanması için BM'ye ve insani yardım kuruluşlarına güveniyor.
BM'nin aşırı yoksulluk ve insan hakları özel raportörü Olivier De Schutter, geçen ay Şatila'ya yaptığı bir ziyarette, Beyrut'taki kampların "temel hizmet sunumunun rekabet eden kaynaklarının bir sonucu olarak kronik olarak çürüyen bir altyapıdan muzdarip olduğunu" söyledi.
De Schutter Al Jazeera'ya verdiği demeçte, "Bu topluluklar en az üç nesildir kamplarda yaşıyor ve daha iyisini hak ediyorlar - çalışma, mülk sahibi olma, eğitim hakları" dedi.
Association Najdeh'in bir parçası olarak Kaiss, kampta dolaşıyor ve örgütün karşılayabileceği en küçük desteği getiriyor. Bugünlerde kendini, çatışma ve yerinden edilme yoluyla yaşayan ve şimdi Lübnan'ın artan krizleri tarafından tekrar savunmasız hale getirilen aileleri teselli ederken buluyor.
Beyrut patlaması
Aslen Gazze Şeridi'nden olan 39 yaşındaki Hani Sharab, Beyrut'taki liman patlaması zaten finansal çöküşün eşiğinde olan işletmeleri kepenk indirmeden önce karısı ve dört çocuğu için Şatila'da rahat bir yaşam sağlayabilmişti.
Lübnan poundunun iki yıl önce çöküşünden önce, Beyrut'un tarihi şehir merkezini 15 yıl sonra yeniden inşa etmek için kurulan özel bir şirket olan emlak devi Solidere için saatlik temizlikçi olarak çalışarak ayda 1.500 $ eşdeğeri kazandı. Uzun iç savaş 1990'da sona erdi.
Solidere, kurşun delikli binaları gösterişli ofislere ve butik dükkanlara dönüştürdü; burada Sharab, Ekim 2019'da cilalı sokaklar hükümet karşıtı gösterilerin yeri haline gelene kadar çalışıyordu.
