Rusya'yı Ukrayna'yı işgalinden dolayı cezalandıran Batı yaptırımları, küresel ticareti siyasi çizgilerde yeniden düzenleyerek coğrafyaya ve verimliliğe meydan okuyor.
Bu yeni gerçeklik, tüccar nakliyesi için bir rüzgar yaratıyor, ancak Avrupalı tüketiciler için daha yüksek fiyatlar ve Afrika için açlık yaratma riski taşıyor.
Kesinti, Karadeniz ticaretinin frenlenmesinden kaynaklanıyor. Ukrayna'nın limanları, Rusya'nın karadan ve denizden kuşatmalarıyla abluka altına alındı ve nakliyeye engel oldu. Reuters haber ajansına konuşan Ukraynalı yetkililer, 11 Mart'ta yaklaşık 100 yabancı bandıralı geminin limanlarda mahsur kaldığını söyledi.
Armatör Yiorgos Gourdomichalis El Cezire'ye verdiği demeçte, "Savaş başladığında yükleme veya boşaltma sürecindeydiler." dedi. "Sistem basitçe kapandı. Tekneleri işleyecek gümrük memuru ve liman ustası yoktu."
Birleşmiş Milletler'in gemicilikteki vücut izleme örgütü Uluslararası Denizcilik Örgütü, mürettebat tahliyesi için güvenli bir koridor kurulmasını oyladı, ancak iskelet mürettebat tarafından mürettebatlı karaya oturan gemiler yerinden çıkarılana kadar para kaybedecekler.
Aktif tehlikeler gemi sahiplerini de uzaklaştırıyor.
Çok sayıda ticaret gemisi denizde füze veya mayınlardan zarar gördü ve estonya'ya ait Helt adlı gemi 3 Mart'ta battı. Sigorta oranları artık yüksek.
"Bir hafta boyunca 400.000 ila 600.000 $ sigorta oranları duydum ... Normal bir oran 80.000-120.000 dolara yakın olabilir." dedi.
Geçen yıl Ukrayna, gıda endüstrisinde yaygın olarak kullanılan dünyadaki ayçiçeği tohumu yağının neredeyse yüzde 40'ını, arpasının yüzde 15'ini ve buğday ve mısırının yüzde 10'unu üretti.
Rusya ablukası, Ukrayna'nın şu anda bu malları ihraç edemeyeceği ve Avrupa'nın daha uzağa bakmak zorunda kaldığı anlamına geliyor.
Savaş riski Ukrayna ile ticareti etkilediği gibi, yaptırım riskleri de Rusya ile ticareti etkiliyor.
ABD 10 Mart'ta Rus petrolüne ambargo uygulamış ve Avrupa da buna uyması için baskı altında. Bu, hem Rus petrolüne olan gerçek talepte bir düşüş hem de buna karşı psikolojik bir nefret yaratıyor.
Pire merkezli bir tanker işletmecisinin mali sorumlusu adının gizli kalması koşuluyla yaptığı açıklamada, "Rus esnafıyla ilgili potansiyel bir damgalama var." dedi.
"Bu esnafların bazıları hala yasal olmasına rağmen, mal sahipleri kendilerini ilişkilendirmek istemeyebilirler. Amerikan petrol şirketleri tarafından gemilerinin son Rus ticaretini yapıp yapmadığı sorulabilir ve bu baş ağrısı yaratabilir. Mal sahipleri bundan kaçınmayı tercih eder."
Seaborne Shipbrokers Araştırma ve Değerleme başkanı Eva Tzima'ya göre rüzgar oranları, Rusya'nın petrolünü ihraç etmek için ne kadar çaresiz olduğunu gösteriyor: "Karadeniz-Akdeniz Süveyşmax rotası için oran 24 Şubat'ta [savaşın patlak verdiği] günde yaklaşık 16.000 dolar olarak aktarıldı ve 1 Mart'a kadar 157.000 $ / günün üzerine çıkmayı başardı."
Rus petrolüyle ilgili aynı olumsuz psikoloji ve siyasi risk, kömür ve tarımsal ihracatına olan talebi azaltıyor.
Tzima, "Çok sayıda ithalatçı, bunların yaptırımlı esnaf olmamasına rağmen Rus tahıllarından ve gübrelerinden uzak durmaktadır." dedi. "Bu durumda yedek kargolar Fransa, Doğu Kıyısı Güney Amerika ve ABD'den gelecekti ve ... ithalatçılar daha uzun mesafeli malzemelere yönelmek zorunda kalacak."
Değişen ticaret yolları
Bu uzun nakliyeler Pasifik ve Atlantik'i geçer - backhaul rotası olarak bilinir.
Kuru bulker işletmecileri işleten TEO Shipping'in CEO'su Ziad Nahkleh, "Bizim için olumlu olan şey, Avustralya'nın Avrupa'ya olan açığı telafi ediyor olması ve bu bizim için harika, çünkü Avustralya'dan Avrupa'ya büyük bir yolculuk." dedi.
Backhaul nakliye ücretleri, 24 Şubat ve 23 Mart tarihleri arasında bir dizi toplu taşıma tipinde yüzde 26'ya kadar yükseldi.
Nahkleh, "Backhaul eskiden 25.000 dolarda değildi." dedi. "Eskiden günde 5.000 ila 6.000 dolardan fazla olurdu. Aklı başında kim Avrupa için Avustralya'dan kömür alır ki?"
Gemileri bu 30 ila 40 günlük yolculuğa adamak, onları uzun süre piyasadan çeker, diğer rotalardaki mevcut kapasiteyi azaltır ve yönetim kurulundaki nakliye fiyatlarını yükseltir.
Ticaretin bu yeniden düzenlenmesi her geçen gün ilerliyor. Geçen yıl doğal gazının yaklaşık üçte birini Rusya'dan ithal eden Avrupa, alternatif kaynaklar bulmaya istekli.
Almanya, "uzun vadeli LNG malzemeleri" satın almak için 20 Mart'ta Katar ile siyasi bir anlaşma yaptı. Ayrı bir gelişmede, Avrupa Birliği liderleri 25 Mart'ta Abd Başkanı Joe Biden ile ABD Sıvılaştırılmış Doğal Gaz (LNG) teslimatlarını bu yıl 15 milyar metreküp ve on yıl içinde 50bcm daha artırma konusunda anlaşmaya vardılar.
Bu sağlansaydı, ABD Avrupa gaz tüketiminin yaklaşık beşte birini sağlayacaktı. Bu, savaşın ilk ayında günde neredeyse üç katına çıkan LNG taşıyıcı oranlarını daha da artıracak.
Avrupa ayrıca on yılın sonuna kadar Rus petrol ve kömürünü değiştirerek uzun vadeli ticareti gelecek yıllar için körüklemeyi hedefliyor.
