Rusya-Ukrayna savaşı tüm şiddetiyle sürerken, Avrupa Birliği üyeleri bir dizi enerji güvenliği ikilemiyle karşı karşıya.
Gaz ithalatının yüzde 40'ı için Rusya'ya bağımlı olan İtalya, yenilenebilir enerjilere geçişini hızlandırırken diğer ülkelere yönelerek bu bağımlılığı - ve hızlı bir şekilde - azaltmak istiyor.
Başbakan Mario Draghi ve İtalyan çokuluslu petrol ve gaz şirketi ENI'nin başkanı, ön enerji anlaşmasını imzalamak için Nisan ayında Cezayir'e gitti.
Ardından, geçen ay, Cezayir Cumhurbaşkanı Abdelmadjid Tebboune, ENI'nin Cezayir'in devlete ait Sonatrach ile olan anlaşmasını sonuçlandırmak için Roma'yı ziyaret etti.
Anlaşmaya göre Cezayir, Transmed boru hattı üzerinden İtalya'ya gaz akışını kademeli olarak artıracak.
Cezayir nihayetinde İtalya'nın Rus gazına olan bağımlılığını azaltmasına yardımcı olmada yararlı bir rol oynayabilirken, İtalyan politika yapıcıların üstesinden gelmeleri gereken birkaç engel var.
2010 yılında Cezayir, İtalya'nın en büyük gaz tedarikçisiydi, ancak Kuzey Afrika ülkesi artan iç talebi karşılamak zorunda olduğundan, o zamandan beri İtalya'ya ihracat düştü.
2013 yılında Rusya, İtalya'ya Cezayir'den iki kat daha fazla gaz sağlayarak İtalya'nın bir numaralı gaz tedarikçisi oldu.
Geçen yıl Rusya, Cezayir'in 22.584 milyar metreküp gaz arzına kıyasla İtalya'ya 28.988 milyar metreküp (bcm) gaz tedarik etti.
Cezayir, kendilerini Rus gazından vazgeçirmek isteyen İtalya'yı ve diğer Avrupa ülkelerini desteklemek için ihracatı yeniden yönlendirebilir, Tunus'un Cezayir gazı ithalatının azalması ve Cezayir'in İtalya'ya ihracatı daha yüksek bir öncelik haline getirmesi nedeniyle bu hareket daha kolay hale geldi.
Yine de Uluslararası Kriz Grubu Kuzey Afrika proje direktörü Riccardo Fabiani, El Cezire'ye, siyasi engellerden ziyade teknik engellerin Cezayir'in muhtemelen en fazla 5-10bcm'yi İtalya'ya ve Avrupa'nın geri kalanına yeniden yönlendirebileceği anlamına geldiğini söyledi.
“İç gaz talebi çok hızlı bir şekilde artmaya devam ediyor ve önümüzdeki yıllarda [Cezayir'in] üretimini artırabilecek önemli yeni projeler devreye girmiyor. Fabiani, “Eski sahalardaki baskı azaldıkça toplam gaz üretiminin bir miktar azalması muhtemel” dedi.
Artan Doğu-Batı çatallaşmasından kaynaklanan dinamikler, Cezayir-Moskova ortaklığı zemininde Ukrayna ihtilafını dikkatli bir şekilde yönetmesi için Cezayir üzerinde daha fazla baskı oluşturabilir.
Kuzey Afrika ülkesinin Rusya'dan önemli askeri alımları göz önüne alındığında, Avrupa'da gelecekte Cezayir'den Moskova'ya fayda sağlayacak gaz ithalatı konusunda artan endişeler olabilir .
Sonuç olarak, dış politika bağımsızlığını ön planda tutan Cezayir, Moskova ile savunma ilişkisini ve stratejik ortaklığını sürdürürken AB ülkelerine enerji ihracatını artırma konusunda hassas bir denge kurmaya çalışıyor.
24 Şubat'tan bu yana Cezayirli yetkililer, Batı ile Rusya arasında bir dereceye kadar eşitlik sağlamaya çalışıyorlar.
Örneğin, Mayıs ayı başlarında, Rusya'nın baş diplomatı Sergey Lavrov, NATO Uluslararası Askeri Kurmay Başkanı Korgeneral Hans Werner Wiermann'ın ziyaretinden hemen önce Cezayir'e gitti.
