Rus vatandaşı olan Ali, 5 Mart'ta Moskova'dan ayrıldığında arkadaşları bir metro platformunda vedalaştı.
Birkaç saat sonra Özbekistan'ın hiç ziyaret etmeyi düşünmediği antik kenti Buhara'ya indi.
"Rusya'da sıkıyönetim uygulamasına geçilmesi ve sınırların kapatılmasıyla ilgili söylentileri duyunca ayrıldım. En ucuz bileti aldım ve bu buhara oldu." diyen 29 yaşındaki Ali, El Cezire'nin kimliğinin tespit edilip cezalandırılma korkusuyla soyadını saklamasını istedi.
"Tarihi bilen ve kalbi olan herhangi bir kişi Ukrayna'da olanlarla aynı fikirde olamaz. 21. yüzyılda size saldırmayı planlamayan bir ülkeye saldırmanın ne kadar büyük bir suç olduğunu anlıyoruz." dedi.
"Vatandaşlarımızın büyük çoğunluğu savaştan yana, hepsi Ukrayna'da Naziler veya suçlular olduğuna inanıyor. Özgürlük konusunda tam bir geri tepmeyle karşı karşıyayız ve tüm bunlar yakında ekonomik ve insani bir felakete dönüşecek."
Ali, son birkaç haftadır Ukrayna'ya karşı savaş nedeniyle vatanlarını terk etmeye karar veren binlerce Rus vatandaşından biri.
Yaklaşık 25.000'i Gürcistan'a taşınırken, diğerleri Ermenistan, Türkiye veya Finlandiya gibi İskandinav devletlerine kaçtı.
Ancak Gürcülerin, Rusya'dan gelen insan akınından memnun olmadığı bildiriliyor - Moskova 2008'de ülkelerini işgal etti. Ruslar yaygın Russophobia ve daire bulma ve yeniden başlama zorluklarından bahsettiler.
Özbekistan'ı kaç kişinin seçtiği belli değil. Ancak yerel halka göre, son haftalarda başkent Taşkent sokaklarında ve daha küçük şehirlerde binlerce Rus ortaya çıktı.
Gönüllülere göre, yeni Gelen Rusların çoğu yüksek kaliteli uzmanlar veya liberal bir yaratıcı sınıfın parçası, Özbekistan'ın büyük ölçüde eksik olduğu kadrolar.
Yıllar içinde, muhafazakar Orta Asya ülkesi, başta Moskova olmak üzere eğitimli gençlerin düzenli olarak dışarı çıktığını gördü.
"Yeni gelenlerin çoğunluğu, söyleyebileceğim kadarıyla Rusya'nın siyasetine karşı. İnsanlar bu savaşa katılmak istemiyor. Askerden kaçmaya çalışıyorlar ve daha rahat, huzurlu bir yaşam istiyorlar." dedi Taşkent'teki bir kültür merkezi olan 139 Belgesel Merkezi'nin yapımcısı Sabina Süleymanoğlu, yeni gelenleri destekleyenler arasında yer alıyor.
"Savaş onların seçimi değildi, bu onların savaşı değil."
Askere alınmaktan kaçmak, Moskova'dan 29 yaşındaki İk yöneticisi Jonibek'in Rusya'yı terk haline neden oldu.
Etnik bir Özbek, biletlerine savaşın başlamasından üç gün sonra, 27 Şubat'ta rezervasyon yaptırmış.
Birkaç temel şeyi paketledi - bir dizüstü bilgisayar, iki telefon ve bazı kıyafetler. Ailesini ve yepyeni bir daireyi geride bıraktı.
"Ukrayna telgraf kanallarını takip ediyorum ve ordumuzun kazanmadığını gördüm, bu da genel seferberliğin yakında gerçekleşeceği anlamına geliyor. Şimdi ayrılmak, daha sonra pişman olmaktan daha iyidir." dedi.
Moskova'daki ailesinin misillemelerle karşı karşıya kalabileceği korkusuyla ikinci adını vermedi.
"Açıklanamaz ilkeler için ölmek aptalca. Ukraynalıların vatanları için ölmelerini anlıyorum, ama biz? Hiçbir pişmanlığım yok, tüm ekonominin nereye gittiğini görüyorum, yakında talep olmayacak, rublenin devalüasyonu olacak ve her şey çökecek."
Jonibek şimdi Semerkant'ta büyükannesinin yanında kalıyor ve yakında Taşkent'e gidecek. Özbekistan'da kalıp kalmayacağını bilmiyor ama bir şans vermek istiyor.
"Rusya'nın geleceği yok, yakında uzmanlar ve yabancı şirketler olmadan dağılacak." dedi.
Ancak öfkesi sadece Rusya'ya karşı değil.
"Yaptırımlar konusunda Batı'ya sorumuz olan birçok soru var. Şimdi bu zorba başka bir ülkeyle savaşmaya başladı ve biz acı çekiyoruz. Tüm hesaplarımızın bloke edilmesi ve yurtdışından ayrılmak veya hayatta kalmak için para çekememek çok kötü." dedi.
"Şanslıyım çünkü burada sessiz bir yerde ücretsiz olarak yaşayabilirim, ancak daha dün arkadaşım Moskova'daki polis merkezinde dövüldü çünkü bir mitinge katıldı. Gitmek istiyor ama gidemiyor, parası ve birikimi yok."
Gözlemcilere göre, yolsuzluk ve otoriter bir sistem Özbekistan'ın gelişimini yıllarca durdurdu.
Ancak Şavkat Mirziyoyev'in 2016'da cumhurbaşkanı olarak iktidara gelmesinden bu yana, ülkede bazı olumlu ekonomik reformlar yaşandı.
Şimdi, Özbekistan'daki bazıları, Rusya'dan binlerce uzmanın varlığının ekonomi ve yaratıcı endüstriler üzerinde olumlu bir etkisi olacağını umuyor.
Gönüllüler, Rusların yer değiştirmelerine ve yerleşmelerine yardımcı olmak ve onları işe alım yapan şirketlerle bağlantı kurmak için çevrimiçi ağlar oluşturdular.
"Bazı insanlar burada kalmak istiyor. İletişime geçip iş teklifleri aramaya başladılar. Bugün bazı tasarımcılarla tanıştım ve onları yerel bir yapım şirketiyle tanıştırdım. Çok fazla ağ kuruluyor" diyen Süleymanoğlu, şöyle devam etti: "2015'te 2018'de 2018'de 2018'de
"Restoranlar bugünlerde yabancılarla dolu, bu yüzden hizmet sektörünün bir patlamanın tadını çıkaracağını ve ekonominin büyüyeceğini düşünüyorum. Bir sürü iyi eğitimli, ilginç insan var: sanatçılar, tasarımcılar, BT insanları. Hepsi liberal ve açık fikirli."
Ancak cevaplanmamış bir soru, Özbekistan hükümetinin kitlesel kalça Muscovites akınına nasıl yanıt vereceğidir.
Bir yandan ülkenin uzmanlara ihtiyacı var, ama diğer yandan kalabalık Özbek yetkililerin zevkine göre olmayabilir.
Batı'nın yaptırım listesinin hedef aldığı kişilerden biri de Putin'in yakın ortağı ve Özbekistan hükümetiyle bağlantısı olan etnik Özbek Alisher Usmanov. Mirziyoyev'in damadı Usmanov'un şirketlerinden birinde çalışıyor.
Öte yandan, Ukrayna yanlısı sempatilerini dile getiren yerel basından daha tarafsız bir şekilde yazmalarının istendiği bildirilirken, hükümet destekli İslam Medeniyeti Merkezi'nde çalışan Taşkent merkezli İmam Abror Mukhtor Ali, geçtiğimiz günlerde Putin'in Ukrayna'da başarısız olması halinde Batı'nın Orta Asya'yı işgal edeceğini belirtmişti.
Şimdiye kadar kaç Rus'un Özbekistan'da kalmaya karar vereceği belli değil. Ama bu şartlara rağmen Taşkent'teki atmosfer umuttur.
Süleymanoğlu, "Taşkent'teki insanlarla gurur duyuyorum" dedi. "Yerel halktan bazıları yeni gelenlerin liberal görüşlerini paylaşmıyor, ancak geldikleri için mutlular. Bu misafirlere tipik bir Özbek tepkisidir, insanlar buraya geldiğinde her zaman memnun oluruz."
