Pek çok anne baba çocuklarına bağırmamaları gerektiğini bilmektedir fakat bazı durumlarda çocuklarının dikkatini çekmenin farklı bir yolu olmadığını düşünürler. Çocuklara bir şeyler öğretmek anne babaların görevidir ancak bunu yaparken nasıl davrandığımız, kullandığımız sözcükler ve ses tonumuz çok önemli olmaktadır. Bağırmak ise gerçekten çocukları korkutmaktadır ve bu durumdan kaçınmamız gerekir. Anne babaların bağırması çocukların kalplerini onlara karşı duygusuzlaştırabilir. Bağırdığınız zaman çocuklar kaçabilir, korkar ya da donakalır. Sonuç olarak ebeveynlerin istediği gibi bağırdıkları zaman çocuklar anne babalarının öğretmeye çalıştıkları şeyleri de öğrenemeyecektir. Bağırmak zaman içerisinde çocukların anne babalarını seslerini yükseltmedikleri zaman duymamalarına da yol yapacaktır. Diğer taraftan çocuğunuz öfkelendiğiniz zaman bu durumdan korkmuyor gibi görünüyorsa bu durum onun bağırmanıza alıştığını ve savunma sistemlerini geliştirdiğinin bir göstergesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunun yanı sıra çocuğun yaramazlığa yatkınlığında da bir artış yaşanmış olacaktır.
Öfke ile çocuklarına sesini yükseltmeyen ebeveynler de vardır ancak bu evlerde de duygular ifade edilir ve bu evler soğuk değildir. Duygunun ifade edilmediği evler ise olumlu bir ortam oluşturmaz ve bu durumun hiçbir getirisi de olmaz. Çocuklar ya da anne babalar mükemmel değildir ve bunun olması da olanaksızdır.
Bağırmamanın tek yolu ise çocuğunuzdan önce kendinize anne babalık yapabilmenizden geçmektedir. Sakin ve sabırlı olmak için önce kendinize ebeveynlik yaparsanız daha sonra öfkenizi çocuklarınızdan çıkarmanızı da engellemiş olursunuz. Bu şekilde dikkat etmeniz gereken konu ilk olarak kendi duygularınıza sahip çıkmanız olacaktır.
Bir anne baba olarak ilk işiniz kendi duygularınızı idare etmek olacaktır. Çocuklar bu şekilde duygu düzenlemesini öğrenir ve anne babalarını örnek alır. Siz eğer saygılı olmak ya da yavaşlamak için çok fazla endişe doluysanız bu durumda öz bakım ile problemin önüne geçebilirsiniz. Unutulmaması gereken konu hem sizin hem de çocuğunuzun bunu hak ettiğidir.
Çocuğunuza ve ailenize bundan sonra saygılı bir ses tonu kullanacağınıza dair söz vermeniz de yapılabilecek bir davranıştır. Artık bağırmayacağınızı çocuklarınıza ilan etmek her ne kadar garip olsa da öğrenme aşamasında olduğunuzu bu durumu ilan ederek gösterebilirsiniz.
Çocuklarınızın olgunlaşmamış insanlar olduğunu ve her zaman çocuk gibi davranacaklarını hatırlamanız gerekmektedir. Onlar henüz dünyanın nasıl işlediğini bilmiyordur ve bunu öğrenmeye çalışmaktadır. Neyin sağlam olduğunu görmek için çocuklarınızın sınırlarını zorlamaları da gerekmektedir. Çocukların sorumluluk sahibi bir şekilde kullanmayı öğrenmek adına güç hakkında deneyler yapmaya ihtiyaçları vardır. Yetişkin insanlar gibi çocuklarda her zaman kontrol edilmekten hoşlanmazlar ve bu durumda onlara empati ve saygı göstermeniz gerekmektedir. Anlatacaklarınızı çocuklarınıza işbirlikçi davranarak anlatabilirsiniz ancak bu süreçte onlardan çocuksu davranışlar görmeye de hazır olmanız gerekir.
Bir konuşma sırasında öfkelendiğinizi hissederseniz herhangi bir harekette bulunmadan karar verene kadar susmanızda mantıklı olacaktır. Derin bir nefes almanız size bu durumda yardımcı olabilir ancak çoktan bağırmaya başladıysanız cümlenizi yarıda kesebilir ve sakinleşmeyi bekleyebilirsiniz.
