Çocuklar doğdukları an itibariyle hem duygusal hem de fiziksel anlamda büyürler ve zaman içerisinde gelişirler. Bazı zorluklar ise çocuk eğitim sırasında karşımıza çıkmak ile birlikte bu zorlukların aşılması çok güç değildir. Yalnızca anne babaların bu dönem içerisinde sabırlı olmaları ve görevlerini itina ile yapmaları gerekmektedir. Erken geçirilen dönemsel zorluklar arasında iki yaş sendromu da bulunur. 2 yaş sendromu geçiren bir çocuğa anne babaların nasıl davranması gerektiğini bilmeleri bu dönemin problemsiz bir şekilde geçirilmesini sağlayacaktır.
12 36 ay arası dönem 2 yaş sendromu olarak adlandırılır ve bu dönemi en az hasar alarak atlatmakta mümkün bir seçenektir. Minik bebek bu dönemde artık bebeklikten çocukluk çağına geçer ve bazı şeyleri kendi içinde adlandırmaya başlar. Kendini ifade etmeye başlayan çocuk bazı zamanlarda ağlama krizleri, inatlaşma ya da kendilerini yerlere atma gibi eylemler de yapabilirler. Bu durum aslında çocukların kendilerini ispatlama çabası olarak da görülebilir. Bağırma, çağırma ve başkalarına vurma gibi eylemler de bu dönemde görülebilecek olan hareketlerdir. Bazı çocuklar 2 yaş sendrom geçirdiği sırada çeşitli hırçınlıklar yaşayabilirken bazı çocukları ise bu durumu diğerlerine göre daha hafif bir şekilde arttırabilir. Çocuklar anne babalarını pes ettirme noktasına getirene kadar savaşmaya devam ettirecektir fakat bu dönemde yeni şeyler de fark edecektir. Çocuklar 2 yaş sendromu yaşadığı sırada adeta yeni bir dünyaya göz açar. Bu dönemi asıl zorlaştıran kişi ise anne babadır ve bu duruma sendrom adına koymaları sebebi ile kendilerini zor bir dönemin beklediğini düşünmektedir. Her zaman şefkat ve ilgi isteyen çocuklar bu dönemde tolerans görmeli ve anne babalarının sakin davranışlarıyla karşılaşmalıdır.
2 yaş sendromu geçiren çocuklar ile inatlaşmak yapılmaması gereken bir davranıştır ve anne babaların çocukları ile inatlaşmaktan kaçınmaları gerekmektedir. Çocuklar onlara sunulan şeyler hakkında itiraz ediyorsa anne babaların onlar ile inatlaşıp onlara terbiye vermek yerine onları anlayarak farklı yöntemler denemeleri gerekmektedir. Örneğin çocuk yemek istemediği durumda anne babanın bu durumu kabul etmesi çocuklardan olumlu bir yanıt gelmesini sağlayabilir.
Çocukların enerjilerini atmalarını da sağlamak bu dönemde yapılacak olan en iyi aktivitedir ve onları eve hapsetmektense parka götürmek iyi bir seçenek olacaktır. Çocuklar ile birlikte yürüyüşe çıkmak, hareket alanını genişletmek ve onların sosyalleşmesini sağlamak onları mutlu eder ve fazla enerjilerini de atmalarını sağlar.
Yine bu dönemde olumsuz kelimelerden uzak durulması gerekir ve çocukların kalbine dokunan ve onların teşvik edici kelimelerin kullanılması gerekir. Bunun yanı sıra artan iştahsızlığa karşı ısrarcı olmamak gerekmektedir ve çocukların bazı günlerde bir şey yemek istemeyeceği kabul edilmelidir.
Onların eline çatal kaşık vermekten de korkmamak gerekir ve çocukların üstlerini kendilerinin çıkarmasını ve ayakkabılarını kendilerinin giymesini de izin verilmelidir.
